 |
 |
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
فرا رسیدن ایام محرم را تسلیت می گویم.
محرم آمد . ماه حسین و اکبر و عباس . بوی علقمه و عطر یاس . بوی خون و رگ بریده و اشک .
صدای واعطشاه و شکر و صبر . ماه ندای هل من ناصر .. ماه زینب ستم سوز و شش ماهه باب الحوائج .
ماه تفکیک صف مردان از نامردان . ماه تمیز حق و باطل در گذرگاه زمان و برای همیشه تاریخ .
ماه بوی سیب . ماه عزاداری آل الله . ماه سیاه پوشی بهترین خلق خدا ....
التماس دعا
کاش امروز پایان انتظار من باشه
بنام خدا
سلام
.
.
.
میلاد کریمه ی اهل بیت(علیه السلام)این جشن بزرگ و سر شار از سعادت برشما مبارک باد
این بار با تاخیر آمدم، اما به مناسبت میلاد اون کسی که بارگاهش در قم چون نگینی می درخشد و حرمش چشمه ای پر فیض و کرامت است و هم کبوتران بر آسمان مزار ش طواف می کنند و هم مردمانی شیفته معنویت از سراسر ایران و جهان به زیارت ایشان می آیند چند خطی شعر در باب این بانوی بزرگوار می نویسم:
ز افق نور دیگری پیداست جلوه های مـــنوری پیداســــت
شادی به هر که بنگری پیداست شهد جان را چه شکری پیداست
یم عصمت چه گوهر آورده حجـــــــت حق چه دختـــــــر آورده
از تبــــار پیغمبـــــر آورده آری موســــی ابن جعــــــفر آورده
شهر قم آشیان آل عبا ست حــــرم دختـــــــر ولی خـــــــداست
جلوه گاه تجلی حق است اشرف از طور وادی ســــــــینا ست
بارگاه جلیل فاطمه است آنـــکه نور دو دیده ی زهـــــــرا ست
آفتاب سپهر فخر و شرف گل بی خار گـــلشن زهـــــــرا ست
عمه ی اطهر امام جواد خواهر طاهـــــــــر امام رضــــا ست
رحمت کردگار بر حرمش دائماً نازل از طریق ســــــــما ست
آستـــان فرشتــه دربانـش ملجا خاص و عام و شاه و گدا ست
دخت باب الحوائج است کزو حاجــــــــت هر نیاز مــــــند رواست
سرمه ای از غبار مرقد او بر مریضــــــــــان نا امید شـــفا ست
در گهش همچو آستان رضاست باب امید و استـــــــجاب دعـــا ست
ان دری که گفته اند به قـــم باز می گـــردد از بهشت اینجـــاست
سه چیز در زندگی هیچگاه نباید از دست بروند: آرامش، امید و صداقت
پس با آرزو ی داشتن امید، آرامش و صداقت برای شما دوستان
دست حق به همراه تان
خدانگهدار
بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِدا وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
سلام. . . . . . . . . . . .
سلام. . . . . . . . . . . . . . . . . . .
سلام . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
عید پر از برکت نیمه ی شعبان بر همه ی عاشقان آن حضرت مبارک باد
این متن ادبی به دلم نشت و آه دلم را در آورد نوشته ای از مریم حاجی احمدی است بخوانید حتماً به دلتان می نشیند ...
باز هم حکایت تکراری جمعه ها و بغض شکسته ی آسمان...
وانتظارو انتظارو انتظار....
میگویند آن زمان که تو بیایی ، انتظار از لغت نامه ها پاک می شود.
میگویند اگر تو بیایی ، بغض آسمان می شکند.
اما اقا ، دیر زمانی ست که آسمان بخیل شده است و نمی بارد.
زمین سنگ دلی می کند، نمی رویاند.
بعضی از مردم جمعه های خودشان را به چند خنده ی تلخ می فروشند .
مدتهاست که اذان رنگ پریده به خانه ها می آید .
برای بعضی رمضان میهمان نا خوانده ای را می ماند که سر زده بزمشان را بر هم می زند.
حج هزار زخم از خار مغیلان دارد .
آدمها کیسه های پر از خمس و ذکات را به دیوارهای گورستان آویخته اند .
مولا جان بیم دارم اگر چندی دیگر دیر کنی ، ندبه خوان های مسجد کمتر شوند...
اقا؛ شنیده ام پیش از انکه تو بیایی نوایی از اسمان بر خواهد خواست که
نام تو را در جهان طنین انداز می کند .
و ما هر جمعه را درآسمان خیره می شویم ،
تا مگر ان ندای آسمانی را بشنویم .
می دانیم که روزی خواهی آمد واجتماع سکوت مارا سر شار از عشق و عاطفه خواهی کرد
به امید آن روز.....
و من در انتظارآن روز که آفتاب با همه ی بزرگی و عطوفت و ماه با همه ی مهر بانی و سخاوتش در برابر تو ذره ای نا چیزمی شوند هستم وهمیشه دستانم پر است از دعای ظهور تو در سجاده ی نماز و قلبم می تپد تا حس کند ثانیه ها را شاید تو در همین ثانیه هایی که عمر من هست بیا یی ...
پیروز باشید
یاحق
پیامبرخدا ویژگی امام عصرمان را این گونه گفته اند :
او فرزند امام حسن عسکری می باشد.
ازسوی دیگر، چنین قیدی که از اصول مکتب شیعه به حساب می آید، بیان می دارد که نوعی پیوستگی و ارتباط معنوی از ظهور حضرت آدم تا پیامبران بعد از او و پیشوایان و امامان برقرار بوده و امام دوازدهم ، در حقیقت ، ثمره ی رنج و کوشش تمامی پیامبران و امامان و حق جویان تاریخ می باشد و آنچه را که در صدد برپایی و گسترش آن بر زمین بوده اند ، فرزند امام حسن عسکری(ع) به طور کامل ، پدیدار خواهد ساخت : حکومت خدایی بر زمین!
قید دیگری که امام موعود دارد ، بر تن داشتن زره پیامبر(ص) می باشد ؛ مهدی موعود در هنگام ظهور ، زره رسول خدا را پوشیده است.
چرا زره پیامبر؟!
زیرا نجات دهنده ی انسان ، وارث رسول خدا می باشد ؛ تنها وارث او ، و زره جدّ خویش را بر تن دارد ؛ زیرا به جهانیان اعلام می کند که ادامه دهنده ی راه اوست و جهادش ، دنباله ی پیکاری است که پیامبر خدا پس از بعثت خویش ، علیه تمامی زورگویان و ستمگران عصر خودش آغاز کرد.
قید دیگر ع پرچم جنگ بدر در دستهای امام موعود می باشد ؛ یاران مهدی (عج) به زیر چنین پرچمی گرد می ایند.
چرا پرچم بدر؟
جنگ بدر که در اسلام برای استقرار شریعت و حقیقت آغاز شد ، هیچگاه پایان نیافته است. امامان شیعه ، تا آخرین دم زندگی ظاهری خویش ، همین مبارزه و ستیز را انجام داده اند.مسلمانان در جنگ بدر ، اوّلین پیروزی را در در روزگار آخرین پیامبر ، ازآن خود ساختند و انقلاب امام موعود که آخرین نهضت عدالت در جهان است ، انتهای سرنوشت ساز همین جنگ بدر است که به پیروزی نهایی و بزرگ و عدالت در سطح جهان منجر خواهد شد.
یاران امام موعود سیصد و سیزده نفرند ؛ این تعداد از برگزیدگان الهی ، یاران مهدی(عج) خواهند بود.
چرا سیصد و سیزده نفر؟
مجاهدانی که پیروزی بزرگ را بدر پدید اوردند و برای اوّلین بار ع شرک و جنایت و اشرافیّت را در هم کوبیدند ، همین تعداد بودند!
کسانی هم که در اوّلین گام با فریاد دعوت امام بر می خیزند، سیصد و سیزده نفر خواهند بود ، تا به جهان اعلام کنند که این انقلاب ، نتیجه نهایی و سرنوشت ساز جهاد و از خود گذشتگی همان مسلمانان قلیل ؛ امّا استوار زمان رسول خدا می باشد.
بر دست داشتن شمشیر حضرت علی(ع) ،
چرا شمشیر علی(ع)؟
شیعه و معتقدان به علی(ع) ، اعتقاد دارند که با شهادت او و به خاک ریختن خونش ، همه چیز پایان نیافت؛ بلکه بر این باورند که تاریخ، دوباره این خون را زنده می سازد و امامی که در محراب عبادت، به ظاهر در هم شکست و در خون غلطید ،دو مرتبه سر بر خواهد داشت و پیروز خواهد شد . شمشیر علی(ع) ، مظهر قدرت الهی علی(ع) و نشانگر برّنده ترین سلاحی است که در طول تاریخ در ستانیدن حقّ مظلومان ، همتا نداشته است.
مرکز حکومت امام موعود کوفه خواهد بود:
چرا شهر کوفه،به عنوان یک قید مشخص کننده برای امام موعود بیان شده است؟
آن راه خدایی و برنامه ی انسانی که بعد از وفات پیامبر (ص) ، باید به دست علی(ع) ادامه می یافت و به ثمر می رسید ؛امّا به توطئه نفاق و خیانت دیگران گرفتار شد و علی خانه نشین گردید تا تمامی امّیدها در کوفه پایان یابد، راز انتخاب این شهر است.
کوفه!
شهر علی(ع)!یادواره ی خروش و فریاد زینب!
ای شهری که علی(ع) برای خویش برگزید تا تو را پایگاه گسترش عدالت اسلامی قرار دهد ؛ تو، شایسته ترین شهری هستی که یکبار دیگر برگزیده خواهی شد ، تا عدالت گستر آخرین ، بساط فرماندهی خود را بر تو بگستراند.
انتخاب شمشیر علی(ع) وپایتخت حکومت او ، نشانگر حقیقت می باشد :
راه اسلام و آیین پیامبر بعد از وفات او ، علی(ع) و حکومت او وصل می شود.مانع و سدهایی که در این میان بوده اند ، هیچ کدام خدایی نبوده و از ساخته های شیطان به حساب آمده اند. ستانیدن حق مادر مظلومه ی امام موعود از ستمگران و ظالمانی که بر او جنایت کرده اند ، از برنامه هایی است که در روزهای اوّلیّه ی حکومت امام زمان (عج) اجرا شده و نشانگر همین حقیقت خواهد بود.
از نشانه ها و قیدهای دیگری که شیعه برای امام موعود خویش برمی شمارد ، مشخّص ساختن نیروهایی است که در برابر انقلاب مهدی(عج) خواهند ایستاد. از معروفترین این نیروها دجّال نام برده می شود:
دجّال!
دجّال کیست؟!
انسانی که یک چشم در وسط پیشانی دارد ؛ زشت رو و پلید.
دجّال ، افسونگر ذهنها و اندیشه های مردم روزگار خود می باشد. شاید ، او کنایه ای از نظام فرهنگی و روحی و ضد انسانی حاکم بر انسان آخر الزّمان است.
امّا دجّال با تمام نیرو و توانی که دارد ، در برابر امام زمان و یارانش ، چاره ای جز پذیرش شکست و نابودی نخواهد داشت.
مردی دیگر که با نیروهای خویش در مقابل نهضت مهدی(عج) صف ارایی می کند، سفیانی نام دارد.
سفیانی به چه معنا می باشد؟
ابوسفیان که در مقابل پیامبر(ص) خدا قد برافراشت و مردم را به کفر و شرک فرا خواند و سپس در نقاب اسلام و مسلمانی چهره پوشانید ، تا بتواند بار دیگر از راه نفاق و دورویی بر جامعه حاکم شود ، دنباله همان حکومت و ستم و ظلم را تا امروز نیز ادامه داده است. هر نظام سیاسی حاکم بر انسانها که او را از خدا دور سازد ، یک نظام سفیانی است، و شمشیر علی(ع) که همیشه بیشترین پیکار را با این نظام داشته است، دوباره علیه چنین نظامی ، بلند خواهد شد . آنهایی که از گمراهی مردم سود می برند و در کار ظلم و ستمگری می باشند، در سپاه سفیانی جمع خواهند شد...
بهر حال ، شیعه ی معتقد به ظهور امام موعود ، از این قیدها و ویژگیها و بسیاری از نشانه های دیگر که برای منجی عالم بشریّت ذکر شده است، او را می شناسد و منتظر است:
بر گرفته از کتاب "او می آید"
و اما در نهایت به یاد شعر مرحوم آغاسی می افتیم :
خبر آمد خبری در راه است سر خوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید شاید پرده از چهره گشاید
شاید . . .
 |
 |
