بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِدا وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَک َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
سلام. . . . . . . . . . . .
سلام. . . . . . . . . . . . . . . . . . .
سلام . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
عید پر از برکت نیمه ی شعبان بر همه ی عاشقان آن حضرت مبارک باد
این متن ادبی به دلم نشت و آه دلم را در آورد نوشته ای از مریم حاجی احمدی است بخوانید حتماً به دلتان می نشیند ...
باز هم حکایت تکراری جمعه ها و بغض شکسته ی آسمان...
وانتظارو انتظارو انتظار....
میگویند آن زمان که تو بیایی ، انتظار از لغت نامه ها پاک می شود.
میگویند اگر تو بیایی ، بغض آسمان می شکند.
اما اقا ، دیر زمانی ست که آسمان بخیل شده است و نمی بارد.
زمین سنگ دلی می کند، نمی رویاند.
بعضی از مردم جمعه های خودشان را به چند خنده ی تلخ می فروشند .
مدتهاست که اذان رنگ پریده به خانه ها می آید .
برای بعضی رمضان میهمان نا خوانده ای را می ماند که سر زده بزمشان را بر هم می زند.
حج هزار زخم از خار مغیلان دارد .
آدمها کیسه های پر از خمس و ذکات را به دیوارهای گورستان آویخته اند .
مولا جان بیم دارم اگر چندی دیگر دیر کنی ، ندبه خوان های مسجد کمتر شوند...
اقا؛ شنیده ام پیش از انکه تو بیایی نوایی از اسمان بر خواهد خواست که
نام تو را در جهان طنین انداز می کند .
و ما هر جمعه را درآسمان خیره می شویم ،
تا مگر ان ندای آسمانی را بشنویم .
می دانیم که روزی خواهی آمد واجتماع سکوت مارا سر شار از عشق و عاطفه خواهی کرد
به امید آن روز.....
و من در انتظارآن روز که آفتاب با همه ی بزرگی و عطوفت و ماه با همه ی مهر بانی و سخاوتش در برابر تو ذره ای نا چیزمی شوند هستم وهمیشه دستانم پر است از دعای ظهور تو در سجاده ی نماز و قلبم می تپد تا حس کند ثانیه ها را شاید تو در همین ثانیه هایی که عمر من هست بیا یی ...
پیروز باشید
یاحق